Το έγγραφο αυτό επιβεβαιώνει την παραπάνω δημοσίευση #49.
Δηλαδή, εδαφοτεχνική μελέτη απαιτείται πάντα (περιπτώσεις Ε1 και Ε2) και μόνο υπό ορισμένες περιπτώσεις δεν απαιτείται (Εο).
Δε φτάνει όμως να έχω πχ κτήριο σπουδαιότητας Σ2 σε έδαφος Β.
Πρέπει να:

  • έχουμε παρακείμενες κατασκευές
  • οι κατασκευές αυτές είναι θεμελιωμένες σε όμοιους εδαφικούς σχηματισμούς
  • υπάρχει εμπειρία από τη συμπεριφορά τους σε προγενέστερες σημαντικές σεισμικές δράσεις
  • έχουν επιδείξει καλή συμπεριφορά στις παραπάνω σεισμικές δράσεις

Αυτά απλώς δεν υπάρχουν στις πλείστες των περιπτώσεων ή δε νομίζω ότι ο μελετητής ψάχνει να βρει παρακείμενες κατασκευές και να τις ελέγξει.

Και προκύπτουν τα ερωτήματα:
Α. Πώς γνωρίζουμε σε ποια κατηγορία υπάγεται το έδαφος χωρίς γεώτρηση;
Β. Πώς γνωρίζουμε αν το γειτονικό κτήριο είναι θεμελιωμένο σε όμοιο εδαφικό σχηματισμό;

Αλλά ο ΟΑΣΠ δίνει την απάντηση:
"...σύμφωνα και με το πνεύμα του ΕΑΚ, η ευθύνη για την λήψη της τελικής απόφασης επί του θέματος βαρύνει ον Μελετητή Μηχανικό του έργου...".